Kto dziś tu przyjdzie, łzę uroni, Zaduma się i znicz zapali, Tęsknota w sercu znów się schroni, Bo cierpią ci co tu zostali. Tak trudno czuć jest pod palcami, Kamienną płytę, jej szorstki chłód, Tak wielu nie ma dzisiaj z nami, Przygniata ich ten zimny grób. I tylko ANIOŁ na mogile, Czuwa i strzeże, bo Bóg tak chciał, Każdy przystanie tu na chwilę, Przy grobie w smutku będzie trwał. Kiedy odwiedzi się bliską osobę ,Niejedna łza mogiłę zrosi, Wciąż kwiaty będzie trzymać, o ukojenie bólu prosić. Światło nadziei, które płonie Ukoić może to rozstanie , I wciąż splecione w bólu dłonie, Znów będą czekać na spotkanie...